dr Jerzy Targalski

targalskidr Jerzy Targalski

historyk, politolog, orientalista, publicysta

darski13@wp.pl

W 1976 ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, a rok później studia w zakresie filologii starożytnego wschodu w Instytucie Orientalistycznym UW.

W latach 1976–1979 był studentem studium doktoranckiego w Instytucie Historycznym UW, a w okresie 1980–1981 pracownikiem naukowym IH UW.

W 2007 uzyskał stopień doktora nauk historycznych na Akademii Humanistycznej w Pułtusku na podstawie pracy pt. Mechanizmy demontażu komunizmu w Jugosławii na przykładzie Słowenii i Serbii (1986–1991).

W latach 1974–1979 należał do PZPR, jednak od 1976 współpracował z Komitetem Obrony Robotników, a od 1977 z Głosem i Wydawnictwem „Krąg”. Brał udział w zakładaniu czasopism Niepodległość oraz Obóz.

W latach 1982–1983 działał w podziemiu, a od 1983 do 1997 przebywał na emigracji we Francji. Współpracował z Kontaktem i paryską Kulturą.

W latach 1998–2000 dyrektor i redaktor naczelny PAI-Pressu, w 2000 dyrektor PAI-Internet, zwolniony z PAI w kwietniu 2001.

15 lipca 2006 wybrany do Zarządu Polskiego Radia SA, 10 stycznia 2009 odwołany ze stanowiska. Zajmuje się naukowo problematyką przemian ustrojowych w Europie Środkowej i Wschodniej na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, a zwłaszcza rolą, jaką w tych przemianach odegrały służby specjalne. W swoich wypowiedziach publicznych wielokrotnie zwracał uwagę na zagrożenia wynikające ze zbyt dużej roli funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa oraz Wojskowych Służb Informacyjnych i jej tajnych współpracowników w życiu politycznym i gospodarczym Polski po 1989. Jest zwolennikiem lustracji i dekomunizacji.

Obecnie współpracuje z Gazetą Polską i prowadzi ćwiczenia w Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego. Jest współtwórcą portalu internetowego ABCnet i Fundacji Orientacja.

W publicystyce posługuje się pseudonimem Józef Darski. Praca w Polskim Radiu S.A.

Na początku 2007 w Gazecie Wyborczej ukazały się artykuły, w których zarzucono Targalskiemu zwalnianie i obrażanie dziennikarzy Polskiego Radia, którzy nie zlustrowali się w IPN względnie nie zgadzali się z poglądami kierownictwa. Targalski tym informacjom zaprzeczył i wniósł kilka pozwów cywilnych przeciwko dziennikarzom Gazety Wyborczej oraz Monice Olejnik (dwa pozwy zostały oddalone). Rada Nadzorcza Polskiego Radia zawiesiła na krótko Targalskiego, ale po wewnętrznym śledztwie przywróciła mu prawa członka zarządu. Również Państwowa Inspekcja Pracy nie stwierdziła, by Targalski złamał prawo. Rok później Targalski wygrał proces o ochronę dóbr osobistych z dziennikarzem „Gazety” Mikołajem Lizutem, który zarzucał mu m.in. donoszenie do Kongresu USA na Jana Nowaka-Jeziorańskiego.