Sąd Konstytucyjny Gruzji pozytywnie rozpatrzył pozew przedstawiciela partii „Szyszka” (gruz. „Girczi”), która domagała się zniesienia kary więzienia za zażywanie marihuany,. W dalszym ciągu karane będzie natomiast kupowanie, posiadanie oraz sprzedaż marihuany. Zgodnie z prawem 5 g suszonej marihuany i 10 g świeżej to ilość traktowana jako lek i dozwolona do użytku osobistego.

Swoją decyzję Sąd uzasadnił tym, że zażywanie marihuany nie stanowi zagrożenia dla interesów publicznych, ponieważ w tym przypadku niebezpieczeństwo rozprowadzania narkotyku jest niewielkie. Ponadto, zdaniem Sądu, stosowanie kary w celu zapobiegania sytuacji, w której człowiek może zaszkodzić swojemu zdrowiu jest sprzeczne z zasadami wolnego społeczeństwa. Powód, Giwi Szanidze, uzasadnił swój pozew tym, iż dotychczasowe prawo było sprzeczne z art. 16 Konstytucji Gruzji, zgodnie z którą „każdy ma prawo do swobodnego rozwoju swojej osobowości”, a palenie marihuany może być stosowane zarówno w celach medycznych, jak i rozrywkowych, ai każda osoba ma prawo wybrać dowolną formę relaksu i odpoczynku.

Parlament Gruzji (pozwany), nie był w stanie przedstawić dowodów opartych na badaniach, mogących przekonać sąd, że zażycie marihuany zwiększa zagrożenie popełnienia przestępstwa i / lub naruszenia porządku publicznego. Ponadto, parlamentowi nie udało się przedstawić dowodów na to, że marihuana, ze względu na swoje właściwości biologiczne lub chemiczne, wpływa na uzależnienie od innych używek.

Decyzja Sądu Konstytucyjnego jest przełomowa, gdyż polityka antynarkotykowa w Gruzji jest jedną z najbardziej restrykcyjnych, a organizacje społeczne oraz działacze od wielu lat domagali się  jej liberalizacji. Według raportu Rady Europy z 2015 r. w Gruzji co trzeci więzień odsiaduje wyrok za przestępstwo narkotykowe.

Zgodnie z badaniami opinii publicznej większość społeczeństwa popiera liberalizację polityki antynarkotykowej (69% badanych wypowiada się za dekryminalizacją marihuany, 70% nie uważa narkomanów za przestępców i opowiada się za koniecznością ich leczenia, a nie karania).

Źródło: tbilisi.media, jam-news.net

Opracowanie: BIS – Biuletyn Informacyjny Studium