Ceremonia wręczenia Nagrody im. Iwana Wyhowskiego

22-11-22 Promocja 0 comment

We wtorek, 22 listopada 2022 r. w Sali Senatu UW odbyła się uroczystość wręczenia Nagrody im. Iwana Wyhowskiego.


Ceremonię, poprowadził sekretarz kapituły, dyr. Jan Malicki. Kapituła Nagrody zgodnie przyjęła, że laureatem nagrody na rok akademicki 2022/2023 otrzymał GENNADII KOROLOV Z KIJOWA.

W ramach Nagrody, prof. Gennadii Korolov otrzyma możliwość rocznego prowadzenia badań na 6 polskich uniwersytetach.

Kapituła nagrody przyznała także dziewięć czteromiesięcznych staży na 2 wybranych polskich uczelniach.

Staże przy Nagrodzie otrzymali:

OLEKSANDR BONDARENKO z Kijowa
OLENA HRYBIUK z Kijowa
HEORHIY HRYNYK ze Lwowa
LIUBOV KORNIICHUK z Ostroga
DMYTRO LEVCHENKO z Sum
HALYNA LUTSYSHYN ze Lwowa
OLGA MOROZOVA z Mikołajowa
ANDREY PILIPENKO z Kijowa
VIKTOR SINELNIKOV z Mariupola

Wszystkim nagrodzonym serdecznie gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów w karierze naukowej.


IWAN WYHOWSKI

PATRON NAGRODY

Niechaj Wielkorosja będzie Wielkorosją, a Ukraina Ukrainą…

(Iwan Wyhowski, odpowiedź posłowi moskiewskiemu, 1658)

IWAN WYHOWSKI – (ok. 1608 – 1664) – pisarz wojska zaporoskiego, hetman kozacki, wojewoda kijowski. W czasie powstania Bohdana Chmielnickiego, został wzięty do niewoli tatarskiej pod Żółtymi Wodami, 1648 r. Wykupiony przez Chmielnickiego, został pisarzem generalnym wojska zaporoskiego, następnie kierownikiem kancelarii hetmańskiej, a po śmierci Chmielnickiego opiekunem jego małoletniego syna, Jerzego i hetmanem kozackim. Był zwolennikiem powtórnego porozumienia z Rzecząpospolitą. W 1658 r. w imieniu Hetmanatu podpisał „Ugodę Hadziacką”, tworzącą Księstwo Ruskie jako trzecią część składową dotychczasowej Rzeczypospolitej Obojga Narodów i mającą zakończyć wojny z kozakami. W 1659 r. rozbił interwencyjną armię rosyjską w bitwie pod Konotopem. Jednakże wkrótce z inspiracji Moskwy wybuchło powstanie tzw. czerńców (chłopów) przeciwko postanowieniom Unii Hadziackiej, które doprowadziło w 1659 r. do odebrania buławy Wyhowskiemu. Idea unii ostatecznie została zaprzepaszczona, a Ukraina na kilkaset lat przyłączona do Rosji.


GENNADII KOROLOV
SIÓDMY LAUREAT NAGRODY IMIENIA IWANA WYHOWSKIEGO

2022

GENNADII KOROLOV – ur. 20 października 1983 r. w m. Basztanka w obwodzie Mikołajowskim, dr hab., prof. nadzwyczajny, historyk i politolog. Pracownik naukowy Instytutu Historii Ukrainy Narodowej Akademii Nauk Ukrainy w Kijowie, dyrektor Instytutu Badań nad Europą Środkowo-Wschodnią w Kijowie. Absolwent Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. M. Dragomanowa w Kijowie (2006). Doktorat obronił w 2010 roku w Instytucie Historii Ukrainy Narodowej Akademii Nauk Ukrainy w Kijowie. W 2017 roku uzyskał status naukowy docenta. W 2020 r. obronił tamże rozprawę habilitacyjną. Gennadii Korolov był kilkakrotnie stypendystą Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego, Niemieckiego Instytutu Historycznego w Warszawie, Institute for Modern and Contemporary Historical Research przy Austriackiej Akademii Nauk (Wiedeń) oraz Harvard Ukrainian Research Institute (Cambridge, Mass., USA). W semestrze jesiennym 2019 r. dr Korolov był profesorem wizytującym w Slavic Eurasian Research Center, Hokkaido University. Gennadii Korolov jest laureatem Nagrody „Przeglądu Wschodniego” w Kategorii Dzieła Zagraniczne w roku 2019. Obecnie koncentruje się na badaniach historii idei federalistycznych w Europie Środkowo-Wschodniej.


STAŻE

PRZY NAGRODZIE IMIENIA IWANA WYHOWSKIEGO

2022

OLEKSANDR BONDARENKO – dr inż., doc., specjalista w dziedzinie elektroniki, ur. 1981 r. Wykształcenie wyższe zdobył w Donbaskim Górniczo-Metalurgicznym Instytucie (2003). Doktorat obronił na Narodowym Uniwersytecie Technicznym Ukrainy „Politechnika Kijowska im. Ihora Sikorskiego”, gdzie obecnie pracuje. Jego zainteresowania naukowe obejmują nie tylko badania i rozwój źródeł zasilania o specjalnych właściwościach do mikrospawania stykowego, ale także doskonalenie metod i środków pomiaru parametrów przyrządów półprzewodnikowych, badania i rozwój komputerowych systemów pomiarowych opartych na czujnikach bezwładnościowych.

OLENA HRYBIUK – dr, specjalistka w dziedzinie nauczania matematyki, informatyki oraz zarządzania oświatą, ur. 1977 r. Pedagogikę ukończyła na Rówieńskim Państwowym Uniwersytecie Humanistycznym (1994-1999), doktorat obroniła w 2011. Obecnie pracuje w Instytucie Cyfryzacji Edukacji Narodowej Akademii Nauk Pedagogicznych Ukrainy oraz jest wykładowcą na Narodowym Uniwersytecie Pedagogicznym im. Drahomanowa. Jej zainteresowania naukowe skupiają się wokół rozwoju strategicznego systemu IT oświaty w kontekście integracji europejskiej.

HEORHIY HRYNYK – dr hab., inż. geodezji, specjalista w dziedzinie leśnictwa, ur. 1973 r. W 1995 r. ukończył studia na Ukraińskim Uniwersytecie Leśno-Technicznym we Lwowie, gdzie uzyskał tytuł inżyniera gospodarki leśnej. W 2000 r. obronił rozprawę doktorską na Lwowskim Narodowym Uniwersytecie Rolniczym. W latach 1998-2013 był pracownikiem naukowym Ukraińskiego Uniwersytetu Leśno-Technicznego. W 2013 r. uzyskał tytuł doktora habilitowanego. Obecnie pracuje na stanowisku profesora na Narodowym Uniwersytecie Leśnictwa Ukrainy we Lwowie. Jego zainteresowania naukowe dotyczą m.in. struktury przestrzennej drzewostanów.

LIUBOV KORNIICHUK – dr, specjalistka w dziedzinie historii, ur. 1986 r. Skończyła wydział historyczny na Uniwersytecie Narodowym „Akademia Ostrogska” (2008), tamże w 2012 roku obroniła doktorat. Obecnie pracuje jako wykładowca na uczelni macierzystej. Jej zainteresowania naukowe skupiają się wokół stosunków międzynarodowych ze szczególnym uwzględnieniem polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej wobec państw Grupy Wyszehradzkiej.

DMYTRO LEVCHENKO – dr inż., specjalista w dziedzinie inżynierii mechanicznej, ur. 1984 r. Zakończył inżynierię mechaniczną na Sumskim Uniwersytecie Państwowym (2006). W 2009 r. obronił pracę doktorską na tejże uczelni. Obecnie pracuje jako inżynier w firmie „CSQ Heating Systems Sp. z o.o.” w Łodzi. Jego zainteresowania badawcze dotyczą rozwoju technologii odparowania regeneracyjnego.

HALYNA LUTSYSHYN – prof., dr hab., specjalistka w dziedzinie nauk politycznych i stosunków międzynarodowych, ur. 1973 r. Dziennikarstwo zakończyła na Lwowskim Uniwersytecie Narodowym im. Iwana Franki (1997). Doktorat z politologii obroniła w 2003 r., a w 2013 r. uzyskała tytuł doktora habilitowanego. W roku 2014 została mianowana na stopień profesora Wydziału Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Narodowego „Lwowska Politechnika”. Aktualnie pracuje na stanowisku kierownika Katedry Politologii i Stosunków Międzynarodowych na Narodowym Uniwersytecie „Politechnika Lwowska”. Prowadzi badania dotyczące problematyki współpracy polsko-ukraińskiej.

OLGA MOROZOVA – prof., dr hab., specjalistka w dziedzinie historii, ur. 1978 r. Historię ukończyła na Mikołajowskim Uniwersytecie Narodowym im. Wasyla Suchomłynskiego (2001). Studia doktoranckie odbywała w Akademii Kijowsko-Mohylańskiej (2007), a habilitowała się w Instytucie Ukraińskiej Archeografii i Badań Źródłoznawczych im. M.S. Hruszewskiego Narodowej Akademii Nauk Ukrainy (2015). Od 2007 roku pracuje początkowo jako wykładowca, a od 2021 r. następnie jako kierownik Katedry Socjologii i Politologii na Czarnomorskim Uniwersytecie Narodowym im. Petra Mohyly w Mikołajowie. Zajmuje się historią dziejów Polski i stosunkami polsko-ukraińskimi.

ANDREY PILIPENKO – prof., dr hab., specjalista w dziedzinie matematyki, ur. 1974 r. Matematykę ukończył na Uniwersytecie Narodowym im. Tarasa Szewczenko w Kijowie (1995). Pracę doktorską (1995) oraz habilitację (2006) uzyskał w Instytucie Matematyki Narodowej Akademii Nauk Ukrainy. Obecnie pracuje jako główny badacz w Instytucie Matematyki Narodowej Akademii Nauk Ukrainy oraz wykłada na Narodowym Uniwersytecie Technicznym Ukrainy „Politechnika Kijowska”. Zajmuje się teorią procesów stochastycznych oraz ich zastosowaniem.

VIKTOR SINELNIKOV – dr inż., specjalista w dziedzinie metalurgii oraz inżynierii materiałowej, ur. 1991 r. Wykształcenie wyższe zdobył na Nadazowskim Państwowym Uniwersytecie Technicznym w Mariupolu (2013). Doktorat w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych obronił w Akademii Górniczo Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie (2019). Od 2020 roku jest wykładowcą prywatnego Uniwersytetu Technicznego „Politechnika Metinvest”. Jego zainteresowania naukowe skupiają się wokół metalurgii, energetyki oraz inżynierii materiałowej.


Nagroda imienia Iwana Wyhowskiego” ma na celu honorowanie zasług obywateli Ukrainy w rozwoju nauki, kultury i życia publicznego, w kształtowaniu i rozwoju społeczeństwa obywatelskiego na Ukrainie oraz budowaniu demokratycznej Ukrainy – skierowanej ku Europie, uwzględniającej najlepsze tradycje dawnej Rzeczypospolitej oraz historyczne, współczesne i przyszłe związki Ukrainy z Polską i Europą. Laureat Nagrody, kandydat z zakresu szeroko rozumianych nauk humanistycznych otrzymuje możliwość 12-miesięcznego pobytu naukowego na kolejno odwiedzanych 6 polskich uniwersytetach, gdzie może prowadzić wykłady na tematy związane z historią lub współczesnością Ukrainy i regionu, stosunków polsko-ukraińskich oraz podejmować własne prace archiwalne i badawcze. Staż przy Nagrodzie umożliwi ukraińskim badaczom 4-miesięczny pobyt badawczy na 2 polskich uniwersytetach.

Więcej nt. Nagrody  im Iwana Wyhowskiego:

Nagroda im. Iwana Wyhowskiego