19 listopada w Londynie odbył się pogrzeb Władimira Bukowskiego – dysydenta, pisarza i obrońcy praw człowieka.

Bukowski pochowany został na cmentarzu Highgate w północnej części Londynu. Pomimo prywatnego charakteru pogrzebu, na ceremonię przybyło ponad 200 osób z różnych krajów. Polskę reprezentowali m.in. członkowie „Solidarności Walczącej” oraz prof. Leszek Zasztowt, który w imieniu Studium Europy Wschodniej pożegnał Władimira Bukowskiego.

Bukowski urodził się w rodzinie o polskich korzeniach, był prawnukiem polskiego oficera wziętego przez Rosjan do niewoli w bitwie pod Ostrołęką (1831) i zesłanego na Syberię,

W latach osiemdziesiątych otwarcie popierał politykę Ronalda Reagana przeciwko reżimom komunistycznym. Krytykował Zachód za przejawy zachowawczości względem komunizmu i Związku Radzieckiego, uznając to za błędne dążenie do stabilizacji za wszelką cenę. Był zdecydowanym przeciwnikiem strategii odprężenia, a później poparcia udzielonego przez Zachód Michaiłowi Gorbaczowowi.Nie popierał pierestrojki, którą uznawał za zwodzenie przez ekipę Gorbaczowa społeczeństwa i opinii międzynarodowej w celu utrzymania systemu i własnej władzy.

Wraz z upadkiem ZSRR działał na rzecz powołania międzynarodowej komisji mającej zbadać zbrodnie komunistyczne.
Jawnie krytykował rzeczywistość polityczną Rosji po upadku ZSRR. Sprzeciwiał się rosyjskiej wersji kapitalizmu, przejawom postkomunizmu, korupcji i rozkradaniu majątku państwowego.

W ostatnich latach życia mieszkał w Cambridge w Wielkiej Brytanii. Kilkukrotnie gościł w Polsce. W 2005 był gościem specjalnym organizowanej przez Studium Europy Wschodniej Warsaw East European Conference.
Będąc eurosceptykiem, sprzeciwiał się dalszej integracji w obrębie Unii Europejskiej oraz postępującego jego zdaniem zawężania sfery wolności jednostki, w czym widział analogie do ZSRR.