W dniu 28.09.2017 w Warszawie odbył się pogrzeb dr Andrzeja Ananicza.

Msza żałobna odbyła się w Kościele Wizytek – dawnym Kościele uniwersyteckim.
Wśród obecnych na mszy, oprócz rodziny i przyjaciół znaleźli się przedstawiciele MSZ, Polskiego Instytutu Międzynarodowego, Agencji Wywiadu, dyplomaci, ludzie nauki. Na mszę i ceremonię pogrzebową przybili także wszyscy naukowi i administracyjni pracownicy Studium Europy Wschodniej, dla których Andrzej Ananicz nie tylko współpracownikiem, ale i przyjacielem.

Podczas mszy Andrzeja Ananicza wspominali jego przyjaciele: Anna Nehrebecka, Jan Malicki, Dariusz Cichowski, Iwo Byczewski, którzy w niezwykle emocjonalnych i ciepłych słowach mówili o zmarłym, jego życiu i zasługach dla polskiej dyplomacji i edukacji. Wspominano jego zaangażowanie w budowanie polskiej demokracji, niezwykłą wiedzę, przenikliwość i odpowiedzialność.

Przewiązany kirem i wstęgą sztandar Studium Europy Wschodniej, umieszczony przy ołtarzu przypominał, że Andrzej Ananicz był nie tylko znakomitym dyplomatą, ale też człowiekiem nauki, współtwórcą Studium. Szarfa, którą przewiązany był sztandar, po mszy świętej została zdjęta i wykorzystana do przewiązania pamiątkowego nieśmiertelnika.

Po mszy odbył się pogrzeb na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, gdzie została złożona urna z prochami zmarłego. Podczas pogrzebu odbył się oficjalny ceremoniał pożegnania pracownika Studium. Dyrektor Jan Malicki dokonał przełamania pamiątkowego nieśmiertelnika, którego jedna część złożona została do grobu wraz z urną, druga zaś przekazana została wdowie po zmarłym, pani Zofii Ananicz. Przełamanie nieśmiertelnika, na którym przedstawione został logo Studium oraz lata życia Andrzeja Ananicza symbolizowało zarówno olbrzymią stratę, jaką wraz ze śmiercią Andrzeja Ananicza poniosło Studium, jak również jego nieprzemijalną rolę w istnieniu naszej jednostki.

dr Andrzej Ananicz – turkolog, dyplomata

W 1974 ukończył studia w zakresie turkologii na Wydziale Filologii Obcych Uniwersytetu Warszawskiego.

W 1981 uzyskał stopień naukowy doktora nauk filologicznych ze specjalnością w zakresie iranistyki. W 1974 został pracownikiem naukowym Wydziału Orientalistycznego UW.

W 1981 wraz z innymi pracownikami naukowymi oraz studentami UW (m.in. Jerzym Targalskim, Wojciechem Maziarskim i Janem Malickim) brał udział w zakładaniu czasopisma „Obóz” poświęconego problematyce krajów Europy Środkowej i Wschodniej, pierwszego w krajach socjalistycznych zajmującego się tą tematyką.

W 1990 wraz z Janem Malickim i Tadeuszem Majdą zainicjował w ramach Instytutu Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego działalność Seminarium Problemów Narodowościowych Związku Radzieckiego i Europy Środkowej (przekształconego w Studium Europy Wschodniej).

W latach 1982–1983 wykładał filologię i literaturę słowiańską oraz filologię polską na Uniwersytecie Indiana w Bloomington (USA). W 1990 był stypendystą Uniwersytetu Oksfordzkiego.

Działalność publiczna

W 1991 został zatrudniony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Był kolejno wicedyrektorem Departamentu Europy (1991–1992), dyrektorem Departamentu Europy (1992), podsekretarzem stanu (1992–1994). Pełnił funkcję przewodniczącego zespołu negocjacyjnego w sprawie polsko-rosyjskiego traktatu o przyjaznej i dobrosąsiedzkiej współpracy z 1992.

W latach 1994–1995 pracował w Kancelarii Prezydenta, zajmując kolejno stanowiska podsekretarza stanu, zastępcy szefa Kancelarii ds. międzynarodowych, sekretarza stanu oraz współprzewodniczącego Komitetu Konsultacyjnego Prezydentów Polski i Ukrainy.

Do pracy w MSZ powrócił w 1997, gdy objął stanowisko sekretarza stanu w tym resorcie, które zajmował do 2001. Pełnił również funkcje wiceprzewodniczącego zespołu negocjacyjnego w sprawie negocjacji o członkostwo Polski w Unii Europejskiej (1998–2001) oraz przewodniczącego zespołu do spraw monitorowania sytuacji w związku z atakami terrorystycznymi w USA z 11 września 2001.

Od października 2001 do sierpnia 2004 roku sprawował urząd ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej w Turcji.  W latach 2004-2005 oraz 2008 był szefem Agencji Wywiadu. Od 13 marca 2008 do 7 czerwca 2008 był także głównym doradcą premiera Donalda Tuska w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

20 września 2008 powołany na stanowisko dyrektora Akademii Dyplomatycznej Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych.

W latach 2011-2015 Ambasador RP w Pakistanie.

Odznaczenia

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1995)
Krzyż Komandorski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” (1999, Litwa)

Poniżej prezentujemy zdjęcia z mszy i ceremonii pogrzebowej.