„Pro Georgia”, rocznik naukowy wydawany od 1991 roku, który w  trakcie tych trzydziestu lat stał się jednym z najpoważniejszych a także jednym z nielicznych pism naukowych poświęconych szeroko rozumianej problematyce kartwelologicznej (gruzińskiej) i kaukaskiej nie tylko w Polsce, ale i w Europie.

Pismo ma już ogromne zasługi i to w wielu dziedzinach, zwłaszcza w prezentacji badań nad historią i kulturą Kaukazu. Łączy ono, z jednej strony, przedstawicieli różnych dyscyplin i specjalności wokół problematyki kartwelologicznej i kaukaskiej, z drugiej jest obecnie najbardziej znanym i uznanym forum wymiany myśli i prezentacji badań dla uczonych nie tylko polskich, ale także zagranicznych. Swoje teksty w „Pro Georgia” zamieszczają historycy, historycy sztuki i literatury, językoznawczy, etnolodzy, archeolodzy. Opublikowano już 30 tomów. Zamieszczone w nich studia stały się już opracowaniami klasycznymi, stanowiącymi punkt odniesienia dla każdego poważnego kartwelologa – stanowią kanon lektur dla wszystkich poważnych monografii i opracowań. Stanowią zarazem trwały dorobek polskiej myśli humanistycznej, nawiązując do najlepszych tradycji, reprezentowanych przez dawne polskie piśmiennictwo naukowe.

Komitet redakcyjny tworzą: David Kolbaia (naczelny redaktor), ks. Henryk Paprocki, Jan Malicki, Wojciech Materski, Sofia Jvania (sekretarz naukowy). Działa Międzynarodowa Rada Naukowa „Pro Georgia” . W 2010 roku „Pro Georgia” ustanowiła Nagrodę im. św. Grzegorza Peradze. Jest ona przyznawana co dwa lata osobom, które w swojej działalności naukowej prezentują te wartości, którym wierny był św. Grzegorz Peradze – wybitną wiedzę, nienaganną postawę etyczną (moralną), patriotyzm, są  godnym do naśladowania wzorem dla innych. Św. Grzegorz Peradze (1899-1942), był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego, specjalistą w dziedzinie patrologii i historii monastycyzmu gruzińskiego, męczennik KL – Auschwitz. Nagroda „Pro Georgia” im. św. Grzegorz Peradze wykonana została na wzór panagia z klasztoru Martwili z X wieku techniką cloisonné występującą w dawnej sztuce gruzińskiej.

Św. Grzegorzowi Peradze poświęcona jest doroczna Międzynarodowa Konferencja Kaukazologiczna im. św. Grzegorza Peradze.

Dr David Kolbaia, redaktor naczelny

Niemal wszystkie wydania rocznika Pro Georgia dostępne są w wersji elektronicznej. Zapraszamy do lektury

Rocznik Pro Georgia ma mocną pozycję na międzynarodowym rynku kaukazoznwstwa, a w zakresie badań kartwelologicznych i szerokiego upowszechniania ich rezultatów – jest czasopismem wiodącym. Jego pozycję monopolisty w tym zakresie potwierdził VI Międzynarodowy Kongres Kartwelologów, obradujący w listopadzie 2011 r. w Tbilisi, który całą jedną sesję poświęcił właśnie „Pro Georgii” – w 25. rocznicę jej powstania. Międzynarodowa Rada Redakcyjna, nadzorująca poziom czasopisma, skupia najwybitniejszych w skali powszechnej badaczy z Polski, Gruzji, Francji, Hiszpanii, Japonii, Niemiec. Na jego łamach zamieszczane są teksty w wielu językach, z dominacją anglojęzycznych, polskojęzycznych i gruzińskojęzycznych, publikowane nie tylko artykuły i studia, ale też dokumenty i materiały źródłowe, jak też przekłady klasycznych tekstów gruzińskich.

Informacje o „Pro Georgii” zamieszczają międzynarodowe bazy czasopism. Jej roczniki gromadzą najważniejsze biblioteki świata, m.in. amerykańska Biblioteka Kongresu, Humboldt University, British Library, Dumbarton Oaks Research Library, Biblioteka Uniwersytetu w Tbilisi, Biblioteka Narodowa, Instytut Rękopisów w Tbilisi, University of Oxford. Jest ona czasopismem najczęściej przywoływanym w literaturze kartwelologicznej. Artykuły zamieszczane w trzydziestu dotąd wydanych rocznikach czasopisma weszły na trwałe do obiegu naukowego, są cytowane w opracowaniach wielu badaczy. Wśród publikujących na jej lamach autorów widnieją nazwiska światowej sławy naukowców, jak m.in. Bernard Outtier, Jost Gippert, Vakhtang Licheli, ks. Henryk Paprocki, Andrzej Pisowicz, Jan Braun, Gocha Japaridze.

„Pro Georgia” stanowi interdyscyplinarne (nauki humanistyczne, nauki społeczne) forum integrujące polskich kartwelologów i kaukazoznawców, płaszczyznę ich kontaktów w aspekcie znajomości regionu z badaczami z zakresu innych dyscyplin, w szczególności religioznawcami, patrologami i archeologami. Praktycznie cała polska kartwelologia, która powstała niemal od zera po 1990 r., rozwinęła się w oparciu o „Pro Georgię”, odgrywającą niezmiennie rolę forum udostępniania cząstkowych badań, dyskusji naukowej, opiniotwórcze (recenzje), wymiany doświadczeń warsztatowych, czy też inspirujące nowe kierunki badań, wskazujące w ich zakresie możliwości źródłowe (archiwalne).

Prof. Wojciech Materski, Warszawa