Aleksandr Łukaszenka chciał pozbyć się krytyków białoruskich władz – Aleha Alkajeua, Uładzimira Baradacza, Wiaczasłaua Dudkina i Pawła Szeremieta, pisze EUobserver. Są to białoruscy działacze, którzy opuścili republikę.

Internetowe wydanie EUobserver donosi o tym w poniedziałek 4 stycznia, powołując się na 24-minutowy fragment nagrania audio. Według gazety nagranie zostało wykonane w kwietniu 2012 r., a głosy na nim należą do Wadima Zajceua (ówczesnego przewodniczącego Komitetu Bezpieczeństwa Białorusi) oraz przedstawicieli jednostki specjalnej „Alfa”.

Nagranie audio przekazał białoruski działacz opozycyjnyi były funkcjonariusz jednostki antyterrorystycznej „Ałmaz” Ihar Makar, który podkreśla, że jest gotów potwierdzić wszystkie informacje w sądzie. Jak zauważa EUobserver, na nagraniu audio nie ma wyraźnych śladów montażu, jednak eksperci nie byli jeszcze w stanie ostatecznie potwierdzić jego autentyczności.

Ofiarami zamachów, według EUobserver mieli być: były szef aresztu śledczego nr 1 w Mińsku Aleh Alkajeu, były dowódca brygady sił specjalnych Uładzimir Baradacz oraz były szef wydziału do walki z korupcją i przestępstwami gospodarczymi Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Białorusi Wiaczasław Dudkin, którzy w tym czasie najprawdopodobniej przebywali w Niemczech.

Jednen z uczestników spotkania, o głosie bardzo przypominającym Zajceua, mówi, że  na specjalne konto, na „osobisty rozkaz” Łukaszenki zostało przelane ponad 1,5 mln dolarów przeznaczonych na tego typu operacje, a głowa państwa chce zobaczyć efekty. Rozmawiano także o zabójstwie dziennikarza Pawła Szeremieta. Z nagrania wynika, że działalność dziennikarza stwarzała problemy władzom białoruskim, a do zabicia go planowano użyć materiałów wybuchowych. Według EUobserver dziennikarz miał być śledzony w Moskwie.

Wydanie cytuje otrzymany od Makara dokument, który nazywa wewnętrznym raportem KGB. Zawiera on informacje o danych kontaktowych Szeremieta i jego przemieszczaniu się po Moskwie. Szeremiet zginął 20 lipca 2016 roku w centrum Kijowa w wyniku eksplozji samochodu Aleny Prytuły, naczelnej ukraińskiego portalu „Ukraińska Prawda”.

Źródło: Nasza Niwa, Biełta, BiełaPAN, Salidarnaść, Biełaruski Partyzan

Opracowanie BIS — Biuletyn Informacyjny Studium