Wesela w państwach Azji Środkowej to nie tylko wydarzenie rodzinne, lecz także kosztowna uroczystość, którą rodziny państwa młodych powinni zorganizować możliwie  bogato,   żeby nie stracić twarzy. Ślub i wesele uważane są  nie tylko za legalizację związku młodych osób, lecz także za okazję do zademonstrowania  swojej zamożności  przed bliskimi, sąsiadami  i setkami zaproszonych gości. Krytycy  uważają to za „targowisko próżności”, na które ludzie oszczędzają przez lata, albo biorą kredyty, zadłużając się wg. zasady „zastaw się, a postaw się”. Kirgiscy migranci znaleźli jednak sposób, żeby „nie pójść z torbami” z powodu  toju (uroczystość weselna): biorą ślub w Rosji, gdyż mimo wysokich cen i tak wychodzi to  taniej niż na ojczyźnie.

Przypomnijmy, że władze państw Azji Śr. od dawna próbują zwalczać kosztowne  obyczaje  regulując kwoty wydatków, a nawet liczbę  gości na uroczystościach. Np. Tadżykistan, jeszcze w 2007 r. przyjął ustawę „O uporządkowaniu tradycyjnych uroczystości i obrządków”. Ustawa zakazuje świętowania zdobycia nowego stanowiska lub stopnia naukowego. Liczbę  gości na obrządku obrzezania ogranicza do  60 osób (przed ustawą dochodziło do 800), na weselach do 150 osób. Urodziny zgodnie z ustawą  powinno się obchodzić w domu, w rodzinnym gronie.
Podobne nakazy kilkakrotnie próbowano wprowadzić w Kirgistanie , niestety na razie  bez skutku.

Źródło: fergananews.com

Opracowanie BIS – Biuletyn Informacyjny Studium