Studium Europy Wschodniej ma przyjemność zaprezentować specjalne wydanie eposu

Rycerz w tygrysiej skórze

arcydzieła literatury gruzińskiej

Rycerz w tygrysiej skórze – średniowieczny gruziński epos narodowy autorstwa Szoty Rustawelego, poety, ministra skarbu, działającego na dworze gruzińskiej królowej Tamary. Utwór powstał w latach 1196–1207 i został poświęcony królowej. Najstarsze zachowane odpisy poematu pochodzą z XVI wieku. Rycerz w tygrysiej skórze był tłumaczony na język polski kilkukrotnie, najczęściej we fragmentach. Pierwszym autorem, który dokonał przekładu fragmentów tego eposu na polski był Konstanty Rdułtowski. Jego wersja, prozą, ukazała się w Wilnie w 1831 r. Autorami kolejnych przekładów byli m.in. Igor Sikirycki Witeź w tygrysiej skórze, wyd. 1960 i 1978 oraz Jerzy Zagórski i Jan Braun wyd. 1976 i 1983.

Miniaturowe wydanie Rycerza w tygrysiej skórze zostało oparte według tekstu wydania jubileuszowego z roku 1966, który przełożył Jerzy Zagórski przy konsultacji filologicznej Jana Brauna. Tekst, zaprojektował, posłowiem opatrzył i przygotował do druku David Kolbaia. Wstęp David Kolbaia i ks. Henryk Paprocki. Ozdobiono XVII-wiecznymi miniaturami gruzińskimi z rękopisu Maumuki Tawakaraszwilego, przechowywanego w Narodowym Centrum Rękopisów w Tbilisi.

Wraz z polskim przekładem Rycerza w tygrysiej skórze, pojawiła się także miniaturowe edycje Pana Tadeusza w języku gruzińskim, który w Londynie 1953 r. przełożył Witalis Ugrechelidze. Tekst gruziński posłowiem opatrzył i przygotował do druku David Kolbaia, ozdobiono grafikami Macieja Jędrysika. Złożono czcionką Grigolia przez Roberta Sobocińskiego i tłoczono w Drukarni Duo-Studio w Warszawie przez Zbigniewa Jusisa, na papierze Munken Pure z linii papierów kreatywnych Europapier Polska Sp. z o.o. Uniwersytet Warszawski 2017.

Publikacje ukazały się dzięki finansowemu wsparciu Fundacji PZU/Partner Fundacja PZU.