W ostatnich tygodniach władze białoruskie próbują zaostrzyć konflikt z Niemcami. Na początku lipca Alaksandr Łukaszenka mówił o zakończeniu zakrojonej na szeroką skalę „operacji antyterrorystycznej”. Stwierdził, że Mińsk wkrótce przedstawi Berlinowi zarzuty: „Po  zakończeniu działań nie będziemy już zwracać się do niemieckiego ministra spraw zagranicznych, ale zwrócimy się wprost do samejkanclerz i niektórych niemieckich przywódców”.

Okazało się, że sprawa dotyczy kilku kanałów na platformie internetowej Telegram, które według władz białoruskich należą do obywatela Niemiec. Kilka dni później Łukaszenka publicznie polecił rządowi ograniczenie tranzytu towarów z Niemiec do Rosji i Chin w odpowiedzi na zaostrzenie zachodnich sankcji.

Ekonomiści są zgodni: takie antysankcje uderzą przede wszystkim w białoruską gospodarkę. Dlatego nadal trudno sobie wyobrazić, żeby oficjalny Mińsk naprawdę zdecydował się na podobne środki.

Ale dlaczego władze wysuwają roszczenia konkretnie wobec Niemiec?

Ważne jest zrozumienie kontekstu obecnej sytuacji: Łukaszenka, aby zachować swoją władzę, stara się w każdy możliwy sposób zyskać poparcie Rosji, a ta stara się wprowadzić nowy poziom relacji z RFN.

Rosyjski politolog Aleksandr Morozow powiedział: po politycznej likwidacji Aleksieja Nawalnego, w Rosji w zasadzie nie ma już opozycji. A jeśli tak, to głównym zagrożeniem pozostaje Zachód. „Nie ma możliwości wycofania się Kremla z konfliktu z Zachodem” — uważa Morozow podkreślając, że Moskwa zaostrzy stosunki przede wszystkim z Niemcami, nie wykluczając nawet żądania reparacji za II wojnę światową. Propagandyści kremlowscy już zaczynają głośno mówić o niemieckiej winie historycznej. Jednocześnie Morozow uważa, że Łukaszenka, który liczy na poparcie Moskwy, „jest całkowicie samodzielnym elementem eskalacji”: „Działa tu nie w interesie Putina, ale w interesie ratowania samego siebie” — podkreśla politolog.

Źródło: Nasza Niwa, Biełta, BiełaPAN, Salidarnaść, Biełaruski Partyzan

Opracowanie BIS — Biuletyn Informacyjny Studium