Tadżykistan: konfrontacja między organami ścigania?

12-09-23 Promocja 0 comment

6 września służby bezpieczeństwa Tadżykistanu wydały alarmujący komunikat prasowy. Państwowy Komitet Bezpieczeństwa Narodowego (GKNB) poinformował, że siły rządowe starły się z trzema uzbrojonymi bojownikami islamiskimi, planującymi przeprowadzić ataki terrorystyczne w Dzień Niepodległości, który przypada na 9 września. Z komunikatu prasowego wynika, że mężczyźni, obywatele Tadżykistanu, przekroczyli granicę z Afganistanu, przewożąc karabiny, pistolety, amunicję, granaty, środki lecznicze, literaturę religijną, plany budynków rządowych, 10 000 dolarów w gotówce, a nawet maszynkę do strzyżenia brody. Do oświadczenia zostały dołączone zdjęcia.  Ten rzekomy spisek, przygotowany we współpracy z nieokreśloną agencją wywiadu zagranicznego, został jednak udaremniony. GKNB twierdzi, że wszyscy trzej mężczyźni zostali otoczeni w rejonie Darwoz, w pobliżu granicy z Afganistanem, i zginęli, gdy odmówili poddania się.

Rzekomi bojownicy zostali szybko pochowani w nieujawnionych miejscach. Nie wyjaśniono, w jaki sposób grupie udało im się ukrywać przez kilka dni w ściśle strzeżonym obszarze przygranicznym. Nie jest również jasne, dlaczego metadane zdjęć opublikowanych przez GKNB datowane są na wrzesień 2020 roku. W związku z tym sceptycznie nastawieni obywatele Tadżykistanu zaczęli się zastanawiać, czy za tym incydentem nie kryje się coś więcej.  Ściślej wydarzenia do jakich doszło w połowie ubiegłego miesiąca. 14 sierpnia na konferencji prasowej prokurator generalny JusufRachmon ogłosił, że wydał nakaz aresztowania znanego biznesmena i pisarza Abduchalila Cholikzody. Rachmon wyjaśnił, że przyczyną była treść wspomnień zatytułowanych „Wydarzenia z mojego życia”, napisanych przez Cholikzodę i opublikowanych w marcu. Książka, do której dotarli dziennikarze Eurasianet, jest dosyć różnorodna. Czasami Cholikzoda, bardziej znany w Tadżykistanie jako założyciel prywatnej kliniki medycznej Ibni Sino, dzieli się historiami ze swojej kariery. W innym miejscu komentuje mentalności Tadżyków z różnych części kraju, krytykującmieszkańców południa, skąd pochodzi znaczna część obecnej elity rządzącej..

W swojej księdze pisze również o  przyjaźni z szefami zarówno GKNB, jak i MSW, zaznaczając, że część opisywanych przez niego wypadków pochodzi z ich własnych ust. Nie do pomyślenia jest, aby książka została wydrukowana i trafiła do księgarń, gdyby te instytucje nie dały zielonego światła. W pamiętnikach dostaje się prokuraturze.Cholikzoda zarzuca, że pośrednik działający w imieniu burmistrza Pandżakent, miasta w zachodnim Tadżykistanie, zapłacił Prokuraturze Generalnej dużą łapówkę, aby zrezygnowała z wszczęcia przeciwko niemu sprawy karnej. Biznesmen twierdzi, że pieniądze z łapówki zostały przeznaczone na sfinansowanie wystawnego ślubu. Nie jest to powiedziane wprost, ale najprawdopodobniej chodzi o mający miejsce w 2022 roku ślub syna Jusufa Rachmona a najmłodszą córką prezydenta EmomalegoRachmoniego, Farzoną. Obaj Rachmonowie nie są spokrewnieni, natomiast w wyniku wejścia syna do rodziny prezydenta prokurator generalny wzmocnił swoją pozycję . Prokurator Rachmon ma teraz okazję się zemścić. W zeszłym miesiącu rozmawiając z dziennikarzami, oskarżył biznesmena o próbę siania nienawiści wśród mieszkańców Tadżykistanu. Nawoływanie do nienawiści jest przestępstwem zagrożonym karą więzienia. Jakiś czas po zatrzymaniu Cholikzody w taki sam sposób potraktowano znanego pisarza Abdukodira Rustama, który podobno zredagował obraźliwą książkę.

Cała sprawa zaczęła wyglądać na kolejne starcie w długotrwałym konflikcie między organami ścigania Tadżykistanu. 4 września tadżycka redakcja Radia Wolna Europa poinformowała powołując się na anonimowe źródła, o konfrontacji między szefami wszystkich trzech agencji, w którą zaangażowany był także prezydent Rachmon. Z analizy dziennikarzy wynika, że szefowie GKNB i MSW mogli przesadzić, próbując zaszkodzić reputacji człowieka związanego obecnie z rodziną rządzącą. Z tej perspektywy niepokojące relacje o udaremnionym spisku terrorystycznym wydają się mieć na celu głownie wzmocnienie ważności takiego organu jak GKNB, odpowiedzialnego za bezpieczeństwo granic i działania antyterrorystyczne.

Źródło: Eurasianet

Opracowanie BIS – Biuletyn Informacyjny Studium