Władze Tadżykistanu w ostatnim tygodniu wymusiły zamknięcie dwóch ważnych instytucji religijnych w stolicy: tarika, czyli szkoły, z której korzystali  islamscy ismailici,  oraz księgarni handlującej literaturą islamską. Walka z ismailitami wpisuje się w szerszy kontekst represji wobec mieszkańców Pamiru, liczącej około 230 000 osób mniejszości, której historyczna ojczyzna znajduje się  w ostatnich miesiącach pod kontrolą organów bezpieczeństwa.
 
Tarika i Rada Edukacji Religijnej zostały zarejestrowane w 2012 roku. W tym samym czasie w Duszanbe otwarto pierwsze Centrum Ismailitów. Miejsce to było wykorzystywane przez wyznawców ismailickiego szyizmu zarówno do edukacji świeckiej, jak i religijnej. Z różnych źródeł wiadomo, że od maja władze wywierają presję na Centrum Ismailitów, aby zawiesiło działalność edukacyjną. Minęło kilka tygodni, odkąd drzwi instytucji zostały zamknięte dla publiczności. Centrum Ismailitów, w którym mieści się między innymi dżamathana, miejsce, gdzie wyznawcy wiary gromadzą się na modlitwy, pozostaje otwarte, choć jego przyszłość nie wygląda najlepiej w świetle zaistniałej sytuacji.
 
Państwowy komitet ds. religijnych nie wydał żadnego oficjalnego oświadczenia w sprawie zamknięcia ismailickiej tariki i Rady Edukacji Religijnej. Jednak trzy lata temu komitet wysłał do organizacji list, w którym wyraził niezadowolenie z powodu faktu, że portret przywódcy ismailitów, Aga Chana, wisiał nad portretem prezydenta Emomalego Rachmona. W odbiorze rządu Tadżykistanu żadna postać może być ważniejsza  niż Rachmon.
 
Nietolerancja wobec religii rozciąga się jednak nie tylko na ismailitów. Rząd zajął wrogie stanowisko wobec edukacji islamskiej w ogóle. Dziesięć lat temu wszystkie medresy w kraju zostały zamknięte pod pretekstem, że Ministerstwo Edukacji opracowuje oficjalny program religijny. Jednak sześć medres do dzisiaj pozostaje zamkniętych.
 
W zeszłym tygodniu władze wymusiły zamknięcie jedynej w Duszanbe księgarni sprzedającej literaturą religijną. Rzecznik państwowego komitetu ds. religijnych powiedział, że zamknięcie jest tymczasowe i  związane z kontrolą katalogu sklepu. Jedynym otwartym obecnie miejscem umożliwiającym studiowanie kwestii religijnych jest Instytut Islamski w Duszanbe, który znajduje się w pobliżu zamkniętej obecnie księgarni.
 
Dzieciom poniżej 18 roku życia nie wolno odwiedzać meczetu. Osoby poniżej 35 roku życia nie mogą ubiegać się o odbycie pielgrzymki do Mekki. Modlitwa jest zabroniona w instytucjach rządowych, a obywatelom  zabrania się wchodzenia do budynków rządowych w muzułmańskim nakryciu głowy oraz z brodą świadczącą o islamskiej pobożności . Nie są dostępne kursy nauki języka arabskiego. W ciągu ostatnich kilku lat młodzi ludzie studiujący religioznawstwo zagranicą byli przymusowo repatriowani.
 
Jedyni legalnie działający imamowie są wyznaczani przez komitet ds. religijnych, od którego pobierają pensję. Ich kazania przygotowuje  komitet. W kraju zamykano meczety oraz małe sale modlitwy.
 
To wszystko sprzyja rekruterom z podziemnych grup wyznających radykalne formy islamu. Najbardziej znane z nich, Państwo Islamskie, uczyniło z faktu represjonowania niewinnych muzułmanów przez reżim Rachmona  filar swojej retoryki rekrutacyjnej.
 
Źródło: Eurasianet
Opracowanie BIS – Biuletyn Informacyjny Studium