2 kwietnia 2024 roku Kapituła już po raz szesnasty przyznała Nagrodę im. Lwa Sapiehy.

Tegorocznym Laureatem Nagrody został dr Maksim Makarau – białoruski historyk i badacz historii prawa miejskiego w Europie Wschodniej, historii społecznej miast Wielkiego Księstwa Litewskiego w XIV-XVIII wieku.

Nagroda została wręczona podczas uroczystości w dniu 2 kwietnia 2024 roku w Sali Balowej Pałacu Tyszkiewiczów-Potockich na Uniwersytecie Warszawskim. W imieniu UW i Kapituły gości przywitał Prorektor Sambor Grucza. O idei polsko-białoruskiej Nagrody i sylwetce patrona -Lwa Sapiehy opowiedział dyrektor Jan Malicki – dr h.c., sekretarz Kapituły. List gratulacyjny od Prezydenta RP Andrzeja Dudy odczytał Delegat Prezydenta RP Marcin Łapczyński.

„10 miesięcy kwerendy naukowej na najlepszych polskich uniwersytetach to jest bardzo wielkie szczęście. Taka sytuacja bardzo rzadko bywa w życiu. Masz 10 miesięcy żeby zająć się tym co w życiu uważasz za najważniejsze- historią miast Wielkiego Księstwa Litewskiego”.

Dr Maksim Makarau o przyznaniu Nagrody im. Lwa Sapiehy.

Dr Maksim Makarau – białoruski historyk i badacz, ur. w 1976 roku w Witebsku (Białoruś). Wykształcenie wyższe zdobył na Białoruskim Uniwersytecie Państwowym w Mińsku (1999). Doktorat z zakresu historii obronił w 2004 roku na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Zainteresowania naukowe Laureata to: historia prawa miejskiego w Europie Wschodniej, historia społeczna miast Wielkiego Księstwa Litewskiego w XIV-XVIII wieku.

Dr Maksim Makarau posiada znaczny dorobek naukowy, na który składają się 2 monografie, 2 monograficzne wydawnictwa źródłowe, a także liczne artykuły publikowane m.in. w prestiżowych polskich i białoruskich periodykach naukowych. Badacz eksploruje tematy dotychczas nieznane lub niedostatecznie poznane. Był uczestnikiem wielu międzynarodowych zespołów naukowych. Ich praca zaowocowała m.in. przygotowaniem do druku i wydaniem księgi magistratu miasta Połocka z lat 1676 i 1727.

W 2023 roku za swój bezkompromisowy obiektywizm w przedstawianiu prawdy historycznej badacz został usunięty z Narodowego Archiwum Historycznego Białorusi. Obecnie prowadzi badania historyczne samodzielnie bez wsparcia białoruskich instytucji państwowych.

Nagroda ma na celu honorowanie wybitnych zasług obywateli Białorusi w kształtowaniu i rozwoju społeczeństwa obywatelskiego na Białorusi oraz budowaniu niepodległej, demokratycznej Białorusi – skierowanej ku Europie, uwzględniającej najlepsze tradycje historyczne Rzeczypospolitej Obojga Narodów oraz w kształtowaniu i rozwoju społeczeństwa obywatelskiego w Europie Środkowej i Wschodniej.

fot. DIP SEW