23 czerwca 2018 we Wrocławiu, rondo u zbiegu ulic gen. Augusta Emila Fieldorfa i Wojanowskiej nazwano na cześć generała Marka Bezruczki. Inicjatorem nadania nazwy było Polsko-Ukraińskie Forum Partnerstwa, reprezentowane przez dyr. Jana Malickiego (polskiego przewodniczącego P{UFP) i rektora Ihora Tsependę (reprezentującego PUFP w imieniu ukraińskiego przewodniczącego PUFP, Vitalya Portnikova). W ceremonii otwarcia ronda udział wzięli także radni z Wrocławia i Lwowa, wiceprezydent Wrocławia Adam Grehl, Ambasador Ukrainy w Polsce Andrij Deszczycia.

(fotografie pochodzą ze strony slowopolskie.org)

Marko Bezruczko, ukr. Марко Безручко (ur. 31 października 1893 w Tokmaku, zm. 10 lutego 1944 w Warszawie) – generał armii Ukraińskiej Republiki Ludowej.

W 1912 podjął studia w Mikołajewskiej Akademii Sztabu Generalnego, którą ukończył w 1914. W 1918 jako oficer Sztabu Generalnego kierował I Oddziałem Armii URL. W 1919 szef sztabu Samodzielnego Korpusu Strzelców Siczowych. W wojnie polsko-bolszewickiej w stopniu pułkownika, dowódca 6 Siczowej Dywizji Strzelców Armii URL. 7 maja 1920 dowodzona przez niego 6 dywizja, wraz z wojskami polskimi zajęła Kijów. Dowodził obroną Zamościa przed Armią Czerwoną, uczestniczył w rozbiciu Armii Konnej Budionnego w bitwie pod Komarowem. 5 października 1920 awansowany do stopnia generała chorążego Armii URL. W 1921-1924 członek Wyższej Rady Wojennej URL.

W 1921 był ukraińskim komendantem Obozu Internowania nr 6 w Aleksandrowie Kujawskim.

W latach 30. był przewodniczącym Ukraińskiego Towarzystwa Wojskowo-Historycznego w Warszawie. Pochowany na cmentarzu prawosławnym na warszawskiej Woli.

źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Marko_Bezruczko