Ceremonia z udziałem najwyższych władz Uniwersytetu Warszawskiego w osobie Prorektora Sambora Gruczy, przedstawicieli Kapituły oraz Jana Malickiego – dyrektora Studium Europy Wschodniej, odbyła się 22 maja 2023 roku, w Sali Balowej, Pałacu Tyszkiewiczów-Potockich.  Z okazji wręczenia nagród, list Prezydenta RP Andrzeja Dudy, odczytał  p. Marcin Łapczyński – Zastępca Dyrektora BPM KPRP.

Mocą postanowienia powziętego na posiedzeniu dnia 17 kwietnia 2023 roku przez Kapitułę Nagrodę Imienia Iwana Wyhowskiego otrzymali:

Laureat Nagrody im. Iwana Wyhowskiego 2021 – Vasyl Yablonskyi z Kijowa oraz Laureatka Nagrody im. Iwana Wyhowskiego 2023 – Olga Bilobrovets.

Wśród nagrodzonych Stażem przy Nagrodzie Imienia Iwana Wyhowskiego znaleźli się:

• Alla Atamanenko
• Maksym Gorikhovskyi
• Iryna Hrabynska
• Viktor Koval
• Zoriana Kunch
• Olena Kuzmak
• Yuriy Petrushenko
• Vita Semaniuk
• Valentyna Smachylo
• Nadiia Stoliarchuk

Nagroda imienia Iwana Wyhowskiego” ma na celu honorowanie zasług obywateli Ukrainy w rozwoju nauki, kultury i życia publicznego, w kształtowaniu i rozwoju społeczeństwa obywatelskiego na Ukrainie oraz budowaniu demokratycznej Ukrainy – skierowanej ku Europie, uwzględniającej najlepsze tradycje dawnej Rzeczypospolitej oraz historyczne, współczesne i przyszłe związki Ukrainy z Polską i Europą.

Laureat Nagrody, kandydat z zakresu szeroko rozumianych nauk humanistycznych otrzymuje możliwość 12-miesięcznego pobytu naukowego na kolejno odwiedzanych 6 polskich uniwersytetach, gdzie może prowadzić wykłady na tematy związane z historią lub współczesnością Ukrainy i regionu, stosunków polsko-ukraińskich oraz podejmować własne prace archiwalne
i badawcze.

Staż przy Nagrodzie umożliwi ukraińskim badaczom 4-miesięczny pobyt badawczy na 2 polskich uniwersytetach.

IWAN WYHOWSKI – (ok. 1608 – 1664) – pisarz wojska zaporoskiego, hetman kozacki, wojewoda kijowski.
W czasie powstania Bohdana Chmielnickiego, został wzięty do niewoli tatarskiej pod Żółtymi Wodami, 1648 r. Wykupiony przez Chmielnickiego, został
pisarzem generalnym wojska zaporoskiego, następnie kierownikiem kancelarii hetmańskiej, a po śmierci Chmielnickiego opiekunem jego małoletniego
syna, Jerzego i hetmanem kozackim. Był zwolennikiem powtórnego porozumienia z Rzecząpospolitą. W 1658 r. w imieniu Hetmanatu podpisał „Ugodę
Hadziacką”, tworzącą Księstwo Ruskie jako trzecią część składową dotychczasowej Rzeczypospolitej Obojga Narodów i mającą zakończyć wojny
z kozakami. W 1659 r. rozbił interwencyjną armię rosyjską w bitwie pod Konotopem. Jednakże wkrótce z inspiracji Moskwy wybuchło powstanie tzw.
czerńców (chłopów) przeciwko postanowieniom Unii Hadziackiej, które doprowadziło w 1659 r. do odebrania buławy Wyhowskiemu.
Idea unii ostatecznie została zaprzepaszczona, a Ukraina na kilkaset lat przyłączona do Rosji. (PR SEW, fot. A. Zdunek)

PATRON MEDIALNY – POLSKIE RADIO DLA ZAGRANICY