Ten dzień w większości spędziliśmy razem z objazdem pierwszego roku studiów magisterskich prowadzonym przez pułkownika Krząstka, który dotarł do Wilna wieczorem poprzedniego dnia.

Czwarty dzień zaczęliśmy bardzo oficjalnie – zostaliśmy zaproszeni na debatę w ambasadzie RP,  pt., USA i bezpieczeństwo regionalne. Jak zatrzymać elfy w Śródziemiu, gdy Mordor u bram?  Studenci jako słuchacze, Jan Malicki i Andrzej Pukszto jako moderatorzy oraz David Sacko jako panelista.

Ambasada RP na Litwie jest jednym z najbardziej okazałych budynków ambasad Polski na świecie. Debaty z cyklu Colloquia, odbywają się tam regularnie a gośćmi są najważniejsi dyplomaci oraz postaci polityki i nauki na Litwie.

Spotkanie rozpoczął swoim przemówieniem ambasador Konstanty Radziwiłł, który nakreślił cele oraz działania naszej dyplomacji w kontekście wojny. Studenci aktywnie uczestniczyli w debacie zadając pytania. Po zakończeniu dyskusji i przerwie na kawę, zastaliśmy przyjęci na sesję Q&A (pytań i odpowiedzi) z ambasadorem.

Następnym celem objazdu było muzeum okupacji radzieckiej w latach 45-91. Muzeum mieści się w dawnym więzieniu NKWD. Mieliśmy szansę zobaczyć nienaruszone cele, korytarze oraz stróżówki dla strażników. Muzeum zostało otwarte natychmiast po opuszczeniu budynku przed NKWD, wnętrze nie było modyfikowane i jest autentycznym reliktem totalitaryzmu.

W więzieniu byli trzymani biskupi, partyzanci, dziennikarze, politycy i przedstawiciele mniejszości. Więzienie w czasach Stalina było też miejscem egzekucji więźniów. Przewodnik, wiedząc że jesteśmy studentami i wiemy wiele o wschodzie, był w stanie wejść w bardzo interesujące szczegóły i odpowiadać na nasze pytania.

14 czerwca jest także dniem, który jest na Litwie obchodzony jako symboliczny dzień pamięci wszystkich represjonowanych i wywiezionych na Syberię. Przed muzeum znajduje się monument, który był tego dnia strzeżony przez honorową wartę żołnierzy, a zebrany tłum wymieniał nazwiska oraz losy wszystkich znanych ofiar. Otrzymaliśmy przypinki z nazwą inicjatywy – „Atminies neistremsi 06.14”

Ostatnim zaplanowanym wydarzeniem był wjazd na wieżę telewizyjną, gdzie w 1991 roku armia radziecka zastrzeliła bądź rozjechała czołgami 14 osób broniących dostępu do wieży własnymi ciałami. Z wieży nadawano transmisję niepodległej Litwy.

Na miejscu znajduje się pomnik upamiętniający te wydarzenia.

Obecnie na szczycie wieży znajduje się restauracja z obrotowym tarasem. W restauracji wysłuchaliśmy referatów o Wileńszczyźnie w latach 1941-1945, o odrodzeniu narodowym na Litwie oraz opozycji w okresie post-stalinowskim.

Udało nam się szczęśliwie wjechać na górę w momencie gdy z pobliskiego parku startowały balony, które znacznie wzbogaciły widok na miasto. Taras znajduje się na wysokości 165 metrów, co pozwala na obserwacje Wilna i okolic na odległość 50 km.

Zmęczeni wróciliśmy na naszą ostatnią noc w Wilnie do hotelu.