Do 21 czerwca Mińsk i Moskwa uzgadniają zaktualizowany program działań na rzecz integracji w ramach tzw. wspólnego „Państwa Związkowego”. Władze białoruskie od wielu miesięcy próbują zatrzymać proces, przewlekając go .

„Przy tak rażącej nierówności potencjałów, każde pogłębienie integracji stwarza zagrożenia dla oficjalnego Mińska. Trudno przewidzieć, jaki będzie wynik negocjacji. Ale myślę, że Mińsk spróbuje się  opierać” — mówi białoruski politolog Andrej Fiodaraǔ.

Jak dodaje ekspert, pytanie brzmi, czy Łukaszenka  ma  wystarczająco dużo sił i możliwości — żeby w sytuacji zależności gospodarczej od Kremla dalej skutecznie manewrować.

— Rozwiązanie „po środku” jest wariantem między katastrofą czyli pełnym uzależnieniem, a status quo sprzed  sześciu miesięcy czyli sprzed rozpoczęcia rozmów o integracji. W przypadku Białorusi oznacza to w każdym razie pogorszenie sytuacji. Jest to lepsze niż pełne włączenie do Federacji Rosyjskiej lub zrzeczenie się suwerenności gospodarczej, ale trudno to nazwać dobrym rozwiązaniem — mówi Andrej Fiodaraǔ.

Wygodniejsze dla Białorusi byłoby  utrzymanie starego formatu stosunków dwustronnych, ale  Andrej Fiodaraǔ ma wątpliwości, czy się to  uda.

— Moskwa z jednej strony, praktycznie pozostała bez sojuszników, z drugiej — z powodu konfliktu z Zachodem , bardzo stara się znaleźć jakiś nawet symboliczny sukces . Jeśli dodamy  do tego możliwą opcję rozszerzenia władzy Władimira Putina przez zjednoczenie z Białorusią, sytuacja się pogarsza — wyjaśnia politolog.

Analityk uważa, że presja Kremla na Białoruś, która ostatnio wzrosła, będzie się utrzymywać. A Białoruś po ćwierćwieczu  prorosyjskiej polityki  nie ma mocnych kart.  Istnieje niebezpieczeństwo, że zachowanie dotychczasowych warunków nie będzie możliwe. Na pytanie, jak  bardzo sytuacja  się pogorszy na razie trudno odpowiedzieć, będzie to zależało od wielu okoliczności — kończy Andrej Fiodaraǔ.

Źródło: Nasza Niwa, Biełta, BiełaPAN, Biełorusskij Partizan

Opracowanie BIS — Biuletyn Informacyjny Studium