W dniu 31 sierpnia 2022 r. przyznano ustanowioną przez Radę Naukową (2010 r.) „Pro Georgia. Journal of Kartvelological Studies University of Warsaw” Międzynarodową Nagrodę im. św. Grzegorza Peradze.

Po zapoznaniu się z recenzjami dotyczącymi dorobku kandydatów do nagrody im. św. Grzegorza Peradze jednogłośnie postanowiono, że Laureatami w 2022 roku zostali:

• Prof. Heinz Fähnrich – niemiecki uczony, kaukazolog, założyciel pisma naukowego „Georgica: Zeitschrift für Kultur, Sprache und Geschichte Georgiens und Kaukasiens”, autor licznych prac zakresu literatury gruzińskiej, historii Gruzji i mitologii gruzińskiej;
• Heinzgerd Brakmann- niemiecki uczony, teolog, liturgista, Profesor Uniwersytetu Bonn
• Profesor Giorgi Sosiashvili – gruziński uczony, historyk, rektor Państwowego Uniwersytetu w Gori.

Nagroda zostanie wręczona w dniu 19 listopada 2022 r. w Pałacu Monako – zabytkowej siedziby Ambasady RP w Paryżu podczas Akademii ku czci św. Grzegorza Peradze.

Kapituła Nagrody im. św. Grzegorza Peradze:

David Kolbaia (przewodniczący Kapituły), Henryk Paprocki (Warszawa), Bernard Outtier (Paris), Jan Malicki (Warszawa), Wojciech Materski (Warszawa), Vakhtang Licheli (Tbilisi), Jost Gippert (Frankfurt nad Menem).

Nagroda im. św. Grzegorz Peradze wykonana została na wzór panagia z klasztoru Martwili z X wieku techniką cloisonné występującą w dawnej sztuce gruzińskiej, bogato zdobiona złotem, srebrem i perłami.

Wykonawcą Nagrody jest ojciec Panteleimon Ginturi z Tbilisi, wedle projektu Davida Kolbai Uniwersytetu Warszawskiego.

W dniu 13 września 2010 r. Międzynarodowa Rada Naukowa „Pro Georgia. Journal of Kartvelological Studies” ustanowiła Nagrodę im. św. Grzegorza Peradze.

Św. Grzegorz Peradze (1899-1942) był przedwojennym Profesorem Uniwersytetu Warszawskiego (1933-1942), kapłanem kolonii gruzińskiej w Polsce. Zginął w niemieckim obozie KL – Auschwitz. Grzegorz Peradze uznany jest za świętego Kościoła Gruzińskiego.

Nagroda jest przyznawana co dwa lata osobom, które w swojej działalności naukowej prezentują te wartości, którym wierny był św. Grzegorz Peradze. Nagroda wyróżnia wybitne osoby, których dorobek życia jest godnym do naśladowania wzorem dla innych.

Św. Grzegorza Peradze (ur. 31/13 września 1899 r., w Bakurciche); kapłan Kościoła Gruzińskiego, żołnierz w okresie obrony niepodległości Gruzji przed bolszewikami w 1921 r., następnie aż do końca życia na emigracji. Odbył rozległe studia teologiczne w Niemczech, doktor patrologii Uniwersytetu w Bonn, badacz i wydawca tekstów z dziejów Kościoła i żywotów świętych. Poliglota. W 1931 r. złożył w greckiej katedrze w Paryżu śluby zakonne i przyjął święcenia kapłańskie. Związał się z gruzińską parafią w Paryżu, gdzie został mianowany jej pierwszym proboszczem. Tamże założył (1931) i redagował rocznik naukowy „Dżwari wazysa”. W styczniu 1934 r. Grzegorz Peradze otrzymał w greckiej katedrze św. Sofii w Londynie godność archimandryty. W 1935 roku odbył podróż religijną i jednocześnie naukową do Rumunii, Bułgarii i Grecji (Góra Atos, Tesalonika). W 1936 r. udał się także do Ziemi Świętej i Syrii. W 1933 roku prawosławny Metropolita Dionizy (Waledyński) zaprosił go do Warszawy proponując mu stanowisko profesora patrologii i kierownika seminarium patrystycznego w Studium Teologii Prawosławnej Uniwersytetu Warszawskiego. W maju 1942 r. w Warszawie został aresztowany przez gestapo. Bezpośrednim powodem aresztowania była prowokacja i donos. Najpierw osadzono go w więzieniu na Pawiaku w Warszawie, a w listopadzie 1942 r. przewieziono do Niemieckiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz-Birkenau. Tam, poświęcając się za innych uwięzionych, zakończył życie w dniu 6 grudnia 1942 roku. We wrześniu 1995 r. na soborze Kościoła Gruzińskiego o. Grzegorz Peradze został kanonizowany jako „święty męczennik”.

Nagroda im. św. Grzegorza Peradze